مساء الخير للجميع، وأعياد مباركة لكافة الحاضرين: رمضان كريم لأصدقائنا المسلمين، عيد سعيد لإخوتنا اليهود بمناسبة بوريم، فصح مجيد لكافة المسيحيين، وتهانينا للدروز الذين سيحتفلون قريباً بعيد النبي شعيب. هنا نرى جمال هذه الأرض التي نعيش فيها، فهي ليست أرضاً غنية ومباركة بمواردها الطبيعية فحسب، بل هي أيضاً أرض مقدسة لكافة الديانات الموحدة، وهي أساسية لهويتنا جميعاً، كل حسب انتمائه. في الوقت نفسه ، هذه الأرض تضعنا أمام تحديات كبيرة لأنه، إن أردنا أن نعيش فيها حياة كريمة جنباً إلى جنب، فإن ذلك يتطلب منا أن نخرج من أنفسنا ومن مفاهيمنا الضيقة لنتعلم معرفة الآخر والمختلف، ونحترمه، ونحبه، ونتمنى له كل الخير الذي نتمناه لأنفسنا. ليس فقط بالكلمات بل بالأفعال.
هذا العام، نجتمع هنا وفي قلوبنا الكثير من الألم بسبب حزن ويأس الكثيرين من حولنا. لذلك، بدلًا من إطالة كلمتي الافتتاحية، اسمحوا لي أن أقرأ الصلاة التالية المنسوبة إلى فرنسيس، قديس أسيزي، راجياً أن ينزل روح من العُلى علينا جميعاً، على الحاضرين والغائبين، على المتألمين في أجسادهم ونفوسهم، وخاصة على الحُكّام الذين مصير الأمم في أيديهم:
يا رب اجعلني أداة لسلامك
حيثما وُجد البغض أعطني أن ازرع الحب
حيثما وُجد الشك أعطني أن ازرع الإيمان
حيثما وُجدت الإساءة أعطني أن ازرع المغفرة
حيثما وُجد الخلاف أعطني أن ازرع الاتفاق
حيثما وُجد الضَّلال أعطني أن أزرع الحقيقة
حيثما وُجد اليأس أعطني أن أزرع الرجاء
حيثما وُجدت الكآبة أعطني أن أزرع الفرح
حيثما وُجدت الظلمة أعطني أن أزرع النور
يا رب اجعلني أداة لسلامك
سيدي، أنا لا أبحث عن عزاء ولكني أريد أن أعزي الآخرين
أنا لا ابحث عن أن أكون مفهوما ولكن أريد أن أفهم الآخرين
أنا لا ابحث عن محبتهم لي ولكن أن أحبهم أنا
لأنه في العطاء يكمن الأخذ
وفي الخسارة يكمن الكسب
وفي المغفرة نكسب غفران نفوسنا
وفي الموت تكمن ولادتنا من جديد في الحياة الأبدية..
————————————————-
ערב טוב לכולם, וחגים מבורכים לכל הנוכחים: "רמדאן כרים" לחברינו המוסלמים, חג פורים שמח לאחינו היהודים, חג פסח מבורך לכל הנוצרים, וברכות לדרוזים שיחגגו בקרוב את חג הנביא שועיב. כאן אנו רואים את יופי הארץ הזאת אשר אנו חיים בה, כי היא לא רק ארץ עשירה ומבורכת במשאבי הטבע שלה, אלא גם קדושה לכל הדתות המונותאיסטיות; והיא חשובה ביותר לזהותנו, כולנו, כל אחד ואחת לפי השתייכותו. יחד עם זאת, הארץ הזו מציבה בפנינו אתגרים גדולים כי, אם אנחנו באמת רוצים לחיות בה חיים טובים זה לצד זה, הדבר מחייב אותנו לצאת מעצמנו ומתפיסות העולם הצרות שלנו כדי שנלמד להכיר את האחר והשונה, לכבד אותו, לאהוב אותו, ואפילו לאחל לו את כל הטוב שאנו מאחלים לעצמנו. לא רק במילים אלא במעשים.
בשנה זו, אנחנו מגיעים כאן עם הרבה כאב בלב בגלל הצער והייאוש של רבים מסביב לנו. לכן, במקום להאריך בדברי הפתיחה שלי, תרשו לי לקרוא את התפילה הבאה המיוחסת לפרנציסקוס, הקדוש מאסיזי, בתקווה שרוח ממרום תרד עלינו, על הנוכחים והנעדרים, על הסובלים בגופם ובנפשם, ובמיוחד על כל המנהיגים אשר גורל העמים בידיהם:
אדוננו, עשה אותי כלי לשלומך
במקום שיש בו שנאה, תן לי לזרוע אהבה
במקום שיש בו ספק, תן לי לזרוע אמונה
במקום שיש בו רע, תן לי לזרוע מחילה
במקום שיש בו מחלוקת, תן לי לזרוע הסכמה
במקום שיש בו תעייה, תן לי לזרוע אמת
במקום שיש בו ייאוש, תן לי לזרוע תקווה
במקום שיש בו יגון, תן לי לזרוע שמחה
במקום שיש בו חושך, תן לי לזרוע אור
אדוננו, עשה אותי כלי לשלומך
אדוננו, אינני מבקש ניחומים, אלא אבקש לנחם אחרים
אינני מבקש להיות מובן, אלא אבקש להבין אחרים
אינני מבקש את אהבתם אלי, אלא שאוהב אותם אני
כי בנתינה טמונה קבלה,
בהפסד טמון רווח,
במחילה אנו מרוויחים מחילה לנשמותינו
במוות טמונה לידתנו מחדש לחיי נצח.
מחשבה יהודית מרתקת אותך? דואג לעתידה היהודי-דמוקרטי של ישראל? מתעניינת ביהדות שרלוונטית עבורך?
מלאו את פרטיכם וקבלו את הניוזלטר שלנו
